بسمه تعالی
از وقتی بچه م به دنیا اومده بود شده بود نقل مجلس جمع های خانوادگی !....وقتی همه دور هم جمع میشدند شروع میکردند به .مقایسه بچه،با بقیه بچه های فامیل یادم می آید یک روز که خان باجی خانم(یکی از خانمهای بزرگ فامیل)تا چشمش به بچه م افتاد گفت:وای وای ......چه بچه لاغری!!!
به نام خدا
انگار خورشید هم خسته شده بود چون همزمان با در آمدنش من هم شروع به کار و فعالیت کرده بودم و اکنون که داشت خود را کم کم پشت کوهها جابجا میکرد و نورش را از مردم این سرزمین دریغ مینمود،من هم پس از گذراندن یک روز پرمشغله در حال رفتن به خانه بودم.در شبی زمستانی کنار بخاری و چای گرم و کانون گرم خانواده رویای زیبایی است که تصورش هم آرامش بخش است.
به نام خدا
اکثر پدر و مادرها از عدم احترام فرزندانشان شاکی هستند.من معتقد هستم اولین آموزش از بدو تولد کودک توسط والدین به او منتقل می شود، چون آرامشی که کودک در خانه ای آرام و بدون تشنج (جایگزین:آرامش والدین)،بدون آلودگی صوتی(جایگزین:اصوات آرام بخش قرآن و ادعیه)،بدون آلودگی هوا (بدون دود سیگار-جایگزین: دود اسپند) و....به دست می آورد مانند یک الگو در ضمیر ناخودآگاه او می نشیند و تا سنین بزرگسالی با او همراه است.
از وقتی کودکم به دنیا آمده بود حس ششمم فعال شده بود دیگه با هر صدای گریه ای از کودکم متوجه میشدم که گرسنه شده یا باید پوشکش عوض شود و یا دل درد است و...
خانواده و مدرسه هر کدام نقش خاص خود را ایفا می کنند، در خانواده
بیشتر روابط فردی و عاطفی حاکم است و در مدرسه روابط جمعی و منطقی نمود پیدا می
کند.
بزرگ ترین کمبود نوجوان که در زمینه ی گرایش او به گروه ها، تشکل ها، احزاب و مجموعه های مختلف می شود، یافتن چیزی است که آن را در جایی دیگر مثل رسانه ها، اینترنت یا خانواده و مدرسه نمی تواند پیدا کند.
کشور کوچک
خانواده مهم ترین بخش هر جامعه است که بیشترین تأثیر را بر رشد افراد می گذارد. مهم ترین عناصر تأثیر گذار در خانواده یعنی والدین، از طریق ارائه ی الگوها، معیارها، پاداش ها و تنبیه ها، بیشترین نقش را در شکل گیری ابعاد شخصیتی یک انسان ایفا می کنند. روان شناسان عموماً معتقدند در دوران کودکی، نقش خانواده از رسانه، دوستان و مدرسه نیز بیشتر است. هرچند این مسأله با رسیدن افراد به دوره ی نوجوانی کمتر می شود.