گناه شناس باشیم،گناهکار نه! (قسمت اول)

به نام خدا

خداوند متعال را شاکریم که عمری عنایت فرمود تا ماه مبارک رمضان دیگری را درک کنیم.

پیامبر گرامی اسلام در جمعه آخر ماه شعبان خطبه ای را قرائت فرمودند، در فرازهای آخر این خطبه وقتی امیرالمونین علی بن ابیطالب علیه السلام سوال فرمودند که یا رسول الله،افضل اعمال در این ماه چیست؟پیامبر اسلام فرمودند:اَلوَرَعُ عَن مَحارِمِ الله.بهترین عمل در این ماه،پرهیز از گناه است.

لذا بر این شدیم تا مجموعه مباحثی را پیرامون گناه بیان کنیم تا ان شالله مفید و مورد استفاده قرار بگیرد.

دو باغ را کنار هم در نظر بگیرید که از نظر آب و هوا و نوع گیاه و درختان یکسان هستند.ولکن باغبان یکی از این باغها به آفتها و آسیبهایی که باغ را تهدید می کند توجه دارد،در نتیجه باغی با طراوت و دارای محصول خوب خواهد داشت.اما باغبان باغ دیگر که بی توجه به آفتها و آسیب هاست یا بی خبر از آنهاست باغی پژمرده و محصولی کرم زده خواهد داشت.

وجود انسان مانند یک باغ و خود انسان هم به عنوان یک باغبان است،اگر توجه به آفات روحی و جسمی خود نکند،عنصری خطرناک خواهد شد ولی اگر با توجه و دقت مراقب خود باشد،فردی وارسته و شایسته خواهد شد.آفتها و آسیبهای در مورد انسان،همان عیوب و گناهان است که تمام انبیا  و کتاب های آسمانی،بشر را از آلوده شدن به آن بر حذر داشته اند و انسان ها را به پاکی و اجتناب از گناه دعوت نموده اند.

 

معنای گناه

گناه به معنی خلاف است ،و در اسلام هر کاری که بر خلاف دستور خداوند باشد گناه محسوب می شود.

گناه هر چند کوچک باشد، چون نافرمانی خداست،بزرگ است. رسول گرامی اسلام در سخنی به ابوذر فرمودند: یَا أَبَا ذَر لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِیئَةِ- وَ لَکِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَیْت‏ کوچکی گناه را ننگر،بلکه بنگر چه کسی را نافرمانی و معصیت میکنی! (بحار ج 74ص79)

ادامه دارد...

                                                        نویسنده: حجت الاسلام محمد صنایعی