آیین همسرداری(قسمت پنجم)

او را بپذیر

شوهرتان را همانگونه که هست بپذیرید. پذیرش یعنی دوست داشتن بدون قید و شرط!

یک مرد نیاز دارد همانگونه که هست پذیرفته شود، دقیقاً همان طوری که هست. این نوع پذیرش کامل و همه جانبه، وی را متقاعد می کند که شما به راستی او را دوست دارید. ( این نیاز مردها خیلی هم عجیب نیست )

من و شما هم این احساس را داریم، مگر ما زن ها دوست صمیمی نداریم که ما را پذیرفته و همیشه درد دل هایمان را به او می گوییم و احساس سبکی می کنیم؟ من این گونه دوستی را که مرا پذیرفته و انتقادی به من نمی کند، خیلی دوست دارم، چون او هم مرا دوست دارد. آیا قادر نیستیم همسرمان را به عنوان یک دوست بپذیریم، همان گونه که دوستانمان را می پذیریم؟ پذیرش، رفتاری است که اشتباهات دیگران را می بخشد. به قول « سوزان جفرز » : عشق ورزی به معنای واقعی، یعنی اجازه دادن به طرف مقابل که همانگونه که هست باشد، بدون هیچ تلاشی برای تغییر رفتارش.

تا حالا به این نکته توجه داشته اید که: جمله ی « به تو افتخار می کنم » همان قدر به مردان انرژی می دهد که جمله ی « دوستت دارم » به زنان!!

پذیرفتن شوهر، بزرگترین عشق است...

 

اعتماد کن

از مهم ترین نیازهای اساسی آقایان مورد اعتماد بودن است. هر اندازه که زن به شوهرش بیشتر اعتماد کند، مرد هم توجه و مراقبت و پشتیبانی بیشتری درباره ی زن اعمال می نماید. هرگاه زن یاد می گیرد به شوهرش اعتماد داشته باشد و حتی به مواردی که کارهایش نتیجه ی غلط هم می دهد بها بدهد، در می یابد که مرد به وی بیشتر توجه کرده و از او مراقبت می نماید.

وقتی که کاری را در منزل یا بیرون از منزل به شوهر خود واگذار می کنید به او اعتماد کنید. شوهر شما مانند هر مرد دیگری به اعتماد شما نیاز دارد. اعتماد به مرد، خودباوری را در او تقویت می کند. لذا وقتی به شوهر خود برای انجام کاری اعتماد کردید، دائماً او را نپایید. مثلاً وقتی می خواهید انباری را تمییز کند، اجازه دهید کارش را انجام دهد و دائماً به او سر نزنید که آیا دقیقاً آنچه را که خواسته اید انجام می دهد یا نه؟ حتی اگر فکر می کنید در صورتی که او را به حال خود بگذارید کارش را نصف و نیمه یا نادرست، انجام می دهد، باز هم به او در همان حد اعتماد کنید، و با پیگری و مراقبت بیش از حد، مقاومت نسبت به خواسته هایتان در او ایجاد نکنید...

                              نویسنده: خانم ز.امانی