آیین همسرداری (قسمت دوم-ویژه خانم ها)

آرامشگر باش

بر اساس بررسی هایی که در مورد نیازهای انسان انجام شده روان شناسان معتقدند که انسان بعد از نیازهای اولیه فیزیولوژیکی که این نیازها برای ارائه ی حیات انسان لازم و ضروری است، مهم ترین نیازش، نیاز به آرامش است.

آرامش در خانه را با سنگ و آجر و تیرآهن و تجملات و تشریفات نمی توان به وجود آورد، بلکه این آرامش روانی و سکون، در سایه ی همسر آگاه و شایسته و طبیعت زنانه ی او به وجود می آید و این شایستگی و کمال در وجود همسر مهربان آقا علی بن ابیطالب (ع) هویداست که می فرماید: هرگاه به فاطمه نگاه می کردم تمام غم و غصه ها از دلم برطرف می شد.

خانه، سنگر و آسایشگاه مرد است. او از میدان مبارزات زندگی و برخورد با حوادث و مشکلات بیرون، خسته شده و به آنجا پناه می برد، تا تجدید نیرو کند و ایجاد این آسایش و آرامشگری به دست توانای زن است. مدیر این آسایشگاه، خانم است چنانچه پیامبر عزیزمان فرموده اند: « مرد مدیر خانواده و زن مدیر خانه است. » اگر خانه قرارگاه آرامش همسرتان باشد، در این صورت است که او مشتاق می شود زودتر به منزل بیاید و با شما باشد..

و خدای دانا و مهربان یکی از اهداف ازدواج را همین مسئله بیان می فرماید: « من أنفسکم ازواجاً لتسکنوا الیها ؛ از جنس خودتان برایتان همسری آفرید تا در کنارش آرام گیرید. » (روم/21)

تردیدی نیست که مسئولیت امنیت روانی خانواده بر عهده ی زن است و کلیدهای عاطفه و رموز ایجاد روابط قلبی به دست اوست. از این جهت اسلام از زن، انتظاری متناسب با این جایگاه دارد و در واقع چون سعادت و شقاوت خانواده به بانوی خانه وابسته است، در روایات ائمه (ع) هم بالاترین زینت و نهایت سعادت برای یک مرد، برخورداری از همسر شایسته معرفی شده است. علی (ع) می فرماید: « هیچ فایده ا ی بهتر از این نیست که انسان بانویی داشته باشد که نگاه کردن به او و در کنارش بودن باعث شادمانی همسرش گردد و در غیاب شوهر، امانتدار و حافظ حریم خویش و خانواده و اموال همسر باشد. »

 نویسنده: خانم ز. امانی